اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَ حُجَّتِکَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّیقِ الشَّهِیدِ صَلَاةً کَثِیرَةً تَامَّةً زَاکِیَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ

چند ماه پیش، شب شهادت امام حسن عسکری، در اوج نا امیدی و یأس، آمده بودم اینجا برای گدایی! و امروز، روز مبعث رسول گرامی اسلام، سرشار از امید و آرزو، قسمتم شد که بیایم برای تشکر.

چی می‌شد اگر به یقین می‌رسیدیم که بین زنده و مردهء اهل بیت تفاوتی نیست؟!

چی می‌شد اگر می‌فهمیدیم که امام رضا ما رامی‌بیند، کلام مارا می‌شنود و نه تنها جواب سلام مارا می‌دهد که طبق سیرهء اجداد طاهرینش، در سلام بر ما سبقت می‌گیرد.

چی می‏شد اگر درک می‏کردیم که ائمهء معصومین تجلی اسماء الهی هستند؟ ...

یا سریع الرضا...

در گوشه‌ای ز صحن تو قلبم نشته است ... دل طوقِ الفتی به ضریحِ تو بسته است
چون ذرّه بر ضریحِ تو ای روح آفتاب ... ما را قبول کن که دلِ ما شکسته است